cəftə

is. <ər.> Möhkəm bağlanmaq üçün qapıya, pəncərəyə və s. -yə vurulan dəmir qarmaq. <Əbülhəsənbəy:> . . Xidmətçi yatan qapının çöldən cəftəsini vurdum. M. S. O.. Rəzələri paslanmış bir qapı küləkdən açılıb örtülür, sallanan cəftəsi gah taxta qapıya, gah da dəmir halqaya toxunurdu. M. Rz..